AMBASSADEURS
VAN TOPSPORT LEIDEN
Iefke van Belkum
Iefke van Belkum is de beste waterpoloster uit de Nederlandse geschiedenis. De lijst van gewonnen prijzen met haar teams (Oranje en clubs) en van haar individuele prijzen is enorm lang. Hoogtepunt was de gouden medaille met het Nederlandse team bij de Olympische Spelen van Peking in 2008 en haar verkiezing tot beste speelster van Europa in 2009. Ze is Ridder in de Orde van Oranje Nassau en nu coach van het vrouwenteam van ZVL-1886.
Stan van Belkum
Stan van Belkum wordt beschouwd als een van de beste Nederlandse waterpoloërs ooit. Zijn bijnaam was de ‘Witte Tornado’. Hij begon zijn loopbaan bij De Zijl-LGB, keerde daar terug na een jaar AZC en een periode in Italië om zijn carrière af te sluiten bij Nereus. Van Belkum nam deel aan de Olympische Spelen in 1980 en 1984. Oranje werd beide keren zesde. In de seizoenen 1979-1980, 1980-1981, 1981-1982 was hij topscorer van de hoofdklasse.
Gerard van den Berg
Het is niet overdreven om Gerard van den Berg ‘Mister Taekwondo’ te noemen. Hij is de enige in ons land met de Nederlandse nationaliteit, die de 8e dan heeft is deze Koreaanse verdedigingssport. Leider van de grote taekwondoschool in Leiden, 7-voudig nationaal kampioen, 5x winnaar van het Open NK, acht jaar international en winnaar van tal van internationale toernooien. Hij was bondscoach en had bestuurlijke functies. Werd in 2003 Lid in de Orde van Oranje Nassau.
Meer: www.taekwondoleiden.nl
Femke Dekker
Femke Dekker is één van de meest veelzijdigste roeisters uit de Nederlandse geschiedenis. Eén van de succesvolste ook, want ze begon met een jeugd-wereldtitel in de dubbel-vier in 1996, werd in 2009 en 2010 wereldkampioen bij de senioren in de vier zonder stuurvrouw, deed drie keer, in drie disciplines, mee aan de Olympische Spelen en pakte in haar loopbaan liefst vijftien keer de gouden medaille op een NK.
Yvonne van Dorp
Jarenlang was Yvonne van Dorp de laatste vrouw die namens Nederland deelnam op de 400 meter tijdens de Olympische Spelen. In 1988 in Seoul werd ze uitgeschakeld in de kwartfinales. Pas in Tokio (2021) zouden er weer Nederlandse vrouwen deelnemen op dit nummer. de 400 meter was dé afstand van Yvonne van Dorp, die ook goed uit de voeten kon op de 200 meter en bij het verspringen. Op NK’s veroverde ze een la vol eremetaal.
Ronald Florijn
Het Olympisch goud dat Ronald Florijn met Nico Rienks veroverde in Seoul 1988 in de dubbel-twee was heel bijzonder. Op zo’n succes had het Nederlandse roeien 52 jaar moeten wachten, want het laatste roeigoud dateerde van de Spelen van 1936. Florijn, de primus inter pares van Die Leythe, zou ook in 1996 nog Olympisch goud winnen, toen met de Holland Acht in Atlanta. In zijn collectie heeft hij ook nog drie zilveren en een bronzen WK medailles. Florijn is Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Han Kulker
Het is misschien niet alles goud wat er blinkt bij Han Kulker, maar wel erg veel. Dertien van zijn twintig podiumplekken bij grote wedstrijden leverden hem namelijk de eerste prijs op. De 1500 meter was zijn afstand met een Europese indoortitel in 1987, vier nationale titels op die middenafstand en de zesde plaats bij de Olympische Spelen van 1988 in Seoul. De laatbloeier (hij was 21 jaar toen hij met atletiek begon) probeert iedereen te leren lopen met ‘Hollen met Han’.
Ed Maan
Roeien werd zijn sport tijdens zijn studie in Leiden. Hij werd lid van Asopos. Na een verrassende overwinning op de Drielandenwedstrijd in de vier werd hij als reserve naar de Olympische Spelen van München (1972) uitgezonden. Meerdere nationale titels volgden: in de vier, de skiff en de dubbeltwee. In 2012 werd hij jeugdcoach bij Die Leythe en coachte ook combiploegen. Tot zijn pupillen behoren onder anderen Karolien Florijn en Isabel van Opzeeland.
Wim Rijsbergen
Zijn voetbalcarrière begon Wim Rijsbergen bij Roodenburg. In Nederland werd hij groot bij Feyenoord. Hij reisde over de hele wereld. Hij speelde voor het Nederlands elftal (28 caps), maar ook voor Bastia op Corsica en bij de New York Cosmos. Als trainer begon hij bij de jeugd van Ajax, waarna diverse clubs volgden. In de jaren negentig zwierf hij over de globe: van Chili, via het Midden Oosten, naar Trinidad en Tobago, Indonesië en de Salomonseilanden.
Jeroen Straathof
Deelname aan de Olympische Zomerspelen, de Olympische Winterspelen en de Paralympische Spelen. Het is een rijtje dat waarschijnlijk nooit meer zal worden neergezet door een sportman of -vrouw uit welk land dan ook. 1500 meter schaatsen was dé afstand van Jeroen Straathof en daarop werd hij in 1996 wereldkampioen. Hij fietste Olympisch op de achtervolging in 2004 en was piloot op de tandem bij de Paralympics in 2000.
